உதடுகளால் உடல்களை மூட்டிக்
குளிர்காயும் மனிதர்களின் நடுவில்
வெடித்துப்போன உதடுகளோடு
பாண் துண்டுகளைப்
புசித்துக் கொண்டிருக்கும் என்னிடம்
சிகரெட் கேட்பவளே!

காலத்தின் வாயில்
நானே புகைந்து கொண்டிருப்பதை
காணாயோ?

நேற்றென் தேசத்தில்
வைக்கோல் சுற்றிப் பயணித்த
ஈருளிச் சக்கரத்திலும்
விரைவு குன்றிப் போனது
வாழ்வின் நகர்வு.

இங்கே ஓடும் படிகளிலும்
பல கொம்படிப் பாதைகளைக்
கடந்து போகிறேன்.
காவியுடுத்தி கமண்டலம் வைத்திருந்த
ஞானியொருவனின் வேள்வித்தீ
எனக்குள் அணைந்துபோக முனைகிறது
'புறம்'.

எனக்குள்ளும் பல அரசியல்வாதிகள்கூடி
கவிதை சமைத்துக்கொள்ள முனைகிறார்கள்
இப்போ.

எச்சில் ஏணியில் இறங்கும்
பச்சைப் புழுவொன்றின் பசி
எனக்குள்ளும் இருக்கின்றது.

காலத்தின் வாயில் நான்
புகைந்து கொண்டிருந்தாலும்
நெருப்புள்ள இடத்தில்தானே
புகைவரும்?

நீ கடந்து போ!
சுவிங்கங்களை மென்று
சுரப்பிகளை தூண்டுபவளே
எனக்குள் எரியும் நெருப்பை
எரிக்கும் நெருப்பை
நீ உணராய்..
என்னிடமுள்ள ஆதாம் ஏவாளின்
மொழிக்கும விளக்க நாதியில்லை
நீ கடந்து போ.

(கொம்படிப்பாதை: யாழ்பாணக் குடாநாட்டு மக்கள் ஏ9 பாதை மூடப்பட்டிருந்த காலத்தில் பயணித்த கடினமான பாதை)